دختری تنهایم که در تنهایی های شبانه ی خود،
صدای ضربان قلبی را میشنوم،
صدایی که هیچ کس نمی تواند آن را بشنود
آری،من در تنهایی هایم غرق شده ام
وتنهانوری روشن است که میتواند
مرا در این راه یاری دهد...
من در مسیری گام بر میدارم که کلیدش نور امید است.
من این مسیر را طی می کنم
زیرا میدانم که فردایی روشن در انتظار من است.....
نظرات شما عزیزان: